Nieuwjaarsbrief aan Stefan Perceval (2021)

Liefste Peter,

2020.

Een jaar dat we niet snel zullen vergeten.

Ik had het zo niet kunnen bedenken bij het schrijven van mijn vorige wensen.

Al moet ik eerlijk zijn: de collectieve stilstand deed mij enerzijds deugd.  Omdat stilstaan niet één van mijn talenten is.  En omdat stilstaan en bezinnen soms nodig zijn om alles terug in het juiste perspectief te zien.  Dankzij de collectieve stilstand heb ik extra kunnen zorg dragen voor mijn vlammetje en heb ik gevoeld dat het, vol vertrouwen, opnieuw kan schitteren.

Heb je onze BABBELBUS gezien?  Heb je gezien op hoeveel warmte we hebben kunnen rekenen om ze te realiseren?  Heel dankbaar, hopen we er 1000x zoveel warmte terug mee te kunnen vervoeren!

Anderzijds werden we door de corona-crisis als maatschappij nog eens met onze neus op de feiten gedrukt. Feiten die jij en ik al lang kennen.  Wij weten wie er altijd vergeten wordt.  Wij weten wie er door de mazen van het net valt.  Maar hoeveel keer kan je vergeten worden?  Waarom is solidariteit er niet voor iedereen?  En misschien nog belangrijker: waarom kan solidariteit niet door iedereen?

Solidariteit zou geen éénrichtingsverkeer mogen zijn: van kansrijk naar kansarm; van zorggever naar zorgontvanger; van niet-kwetsbare naar kwetsbare,...  In de solidariteitsgolf die ik momenteel zie ligt de nadruk teveel op dit verschil: op wij versus zij.   Er is pas sprake van echte, warme solidariteit als ze gelijkwaardig én wederkerig is. We zijn allemaal mensen.  We zijn allemaal (af en toe) kwetsbaar.  We hebben allemaal nood aan een lichtpuntje.  Maar we kunnen allemaal ook een lichtpuntje zijn.  Je hebt het ongetwijfeld gelezen in onze kerstwens:

Lichtpuntjes

Soms zijn ze groot,

Soms zijn ze klein.

Je kan er eentje zoeken...

...én er eentje zijn!

Liefste Peter, jij bent met je warme cultuurhuis extra getroffen.  Toch heb jij je creatief aangepast en hebben we, ondanks de moeilijke periode, veel moois gezien.  Jij geeft iedereen een stem.  Bij jou mag iedereen zijn verhaal vertellen.  Wij zien mensen vleugels krijgen.  Dankjewel om nog altijd achter de muur te blijven kijken en ons mee te nemen op deze wonderlijke reis.

Kom je 2021 inzetten in onze BABBELBUS? Klinken we op positiviteit, hoop en dromen?

Aan jou en je geliefden: heel veel lichtpuntjes (in alle richtingen) voor 2021!

Je kapoen, Eva Gilis (SAMEN PLANNEN vzw)                            

Arendonk, 1 januari 2021.